Ελληνιστί: Η Κάθοδος των Τεσσάρων
Το θέμα της αυτοκτονίας πραγματεύεται το μυθιστόρημα του Χόρνμπι - με κωμικό όμως, και όχι δραματικό τρόπο. Αν και το βιβλίο δεν φείδεται δραματικών στοιχείων - οι τρεις από τους τέσσερις πρωταγωνιστές-επίδοξους αυτόχειρες βιώνουν από δύσκολες έως ανυπόφορες καταστάσεις - τον τόνο εδώ δίνει το χιούμορ. Πρόκειται για μία απολαυστική μαύρη κωμωδία, που υπονομεύει τα πάντα, ακόμα και το ζήτημα της αυτοκτονίας, για να καταλήξει όμως, παρά τον κοροϊδευτικό τόνο της, σε ένα ανέλπιστα αισιόδοξο, αλλά όχι γλυκερό, μήνυμα.
Το μεγάλο ατού του βιβλίου είναι η συνεχής εναλλαγή στην πρωτοπρόσωπη αφήγηση μεταξύ των τεσσάρων πρωταγωνιστών, που κρατάει το ενδιαφέρον και τη φρεσκάδα του βιβλίου. Ομολογουμένως μου αρέσουν βιβλία με αφηγηματικές εναλλαγές (ορισμένα άλλα μυθιστορήματα με πολλαπλούς αφηγητές που μου έρχονται στο μυαλό είναι το "Rules of Attraction" του Bret Easton Ellis και το "Generation A" του Douglas Coupland. Οι τέσσερις αφηγητές σκιαγραφούνται με ισόποσες δόσεις υπερβολής και ρεαλισμού, ενώ το βιβλίο είναι διανθισμένο με άφθονες πολιτισμικές αναφορές (βιβλία, μουσική κλπ.), πράγμα τυπικό στην πρόζα του Χόρνμπι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου