Ο 19ος αιώνας υπήρξε καθοριστικός στη λογοτεχνία για μία σειρά από λόγους. Δύο από αυτούς ήταν 1) η εμφάνιση της ρεαλιστικής λογοτεχνίας και 2) η ανάπτυξη και εμβάθυνση σε γυναικείους χαρακτήρες, ιδίως υπό το πρίσμα του ρεαλισμού. Η έμφαση στο άτομο, στην εξατομικευμένη προσωπικότητα, στη ρεαλιστική αποτύπωση μίας ανθρώπινης ζωής είναι εμφανή από το γεγονός ότι πολλά από τα κλασικότερα, διασημότερα μυθιστορήματα του αιώνα είχαν ονοματεπώνυμα, ονόματα ή επώνυμα για τίτλους: Όλιβερ Τουίστ, Μαντάμ Μποβαρύ, Ευγενία Γκραντέ, Ντέιβιντ Κόπερφιλντ και πολλά άλλα.
Στην κατηγορία αυτή ανήκει και αυτή η νουβέλα του Χένρι Τζέιμς, στην οποία ωστόσο δεν εξερευνάται μία ολόκληρη ζωή, και επίσης δεν παρουσιάζεται η οπτική γωνία του χαρακτήρα του τίτλου. Σαν εξωτερικός παρατηρητής, ο Τζέιμς καταγράφει, χωρίς να κρίνει, τη συμπεριφορά της Ντέιζι, αποκαλύπτοντας συγχρόνως τις τάσεις και τις σκέψεις που έχουν για αυτήν ο περίγυρός της. Η σημαντικότερη θεματική είναι η σύγκρουση μεταξύ του αμερικανού και ευρωπαϊκού πολιτισμού - μοτίβο που διατρέχει την εργογραφία του Τζέιμς -, η σύγκρουση μεταξύ της κάπως άγριας φρεσκάδας και συχνά επιπολαιότητας του Νέου Κόσμου, όπως προσωποποιείται στην Ντέιζι, και του αποστειρωμένου, παρακμάζοντος, ασθμάζοντος, πνιγηρού Παλαιού Κόσμου, της Ευρώπης των αυστηρών συμβάσεων και της έλλειψης κοινωνικής (και γενικότερης) κινητικότητας. Ακόμα ένα βιβλίο, λοιπόν, που αποκαλύπτει την ασφυκτική κοινωνική θέση της γυναίκας εποχή εκείνη και αποτελεί ένα έξοχο ντοκουμέντο για τα ήθη και έθιμα στην Ευρώπη του 19ου αιώνα. Έργο σκανδαλώδες στην εποχή του, αφού δίχασε κοινό και κριτικούς, με ορισμένους να υπερασπίζονται και άλλους να καταγγέλουν τη φαινομενικά αψυχολόγητη, κατ' άλλους απαράδεκτη, Ντέιζι, ενός αθώου, ελαφρού κοριτσιού, που αγνοεί τις κοινωνικές συμβάσεις και συμπεριφέρεται με ελευθερία αταίριαστη για την εποχή της, επιδεικνύοντας μία δροσερή "αμερικανικότητα" που μεταφράζεται σε έλλειψη κοινωνικού "αλφαβητισμού".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου