Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Master i Margarita (1967) του Mikhail Bulgakov


Ελληνιστί: Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα

Το "αιρετικό" αυτό μυθιστόρημα του Μπουλγκάκοφ αποτελεί ένα larger-than-life αριστούργημα, που είναι ταυτόχρονα πολλά διαφορετικά πράγματα. Σκοτεινό θρίλερ, μαγικός ρεαλισμός, καυστική σάτιρα του σοβιετικού καθεστώτος (ιδίως της γραφειοκρατία και ευνοιοκρατίας του), "βλάσφημη" ψευδοϊστορική φιξιόν, ερωτική ιστορία, όλα αναμειγνύονται στο μπλέντερ του Μπουλγκάκοφ, στο οποίο μας παραδίδει μία Μόσχα του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, στην οποία βασιλεύει η καχυποψία, η υποκρισία, τα ρουσφέτια, η προνομιοκρατία, η διαφθορά, η λογοκρισία και την οποία επιλέγει για νέο του σταθμό διαμονής ο Διάβολος, σαν άλλος θεατράνθρωπος μαζί με τον αλλόκοσμο θίασό του - και σπέρνει το χάος.

Εξαιρετικά καυστικό για το σοβιετικό καθεστώς βιβλίο, ο "Μαιτρ" δεν πρωτογνώρισε εκδοτική ζωή παρά μόνο 27 χρόνια μετά τον θάνατο του Μπουλγκάκοφ, οπότε και έγινε τεράστια επιτυχία. Οι ατμοσφαιρικές σκηνές υπερφυσικού θρίλερ και παράνοιας, που κάνουν ενίοτε το βιβλίο να μοιάζει με επίγονο της γοτθικής λογοτεχνίας, υπονομεύονται ευφυώς από το καυστικό χιούμορ του Μπουλγκάκοφ, που ξεμπροστιάζει όλη την υποκρισία της κοινωνίας του. Το πρώτο μισό του βιβλίου κυριαρχείται από καταστάσεις χάους, ενώ στο δεύτερο μισό ο Μπουλγκάκοφ κάνει στροφή προς μία πιο λυρική, αισθαντική γραφή, με τη Μαργαρίτα να κάνει την εμφάνισή της σε υπέροχες σκηνές μαγικού ρεαλισμού, όπως η νυχτερινή πτήση με το σκουπόξυλο ή ο χορός του Σατανά. Ένα βιβλίο που δίνει την αίσθηση ενός μαγικού και συνάμα ειρωνικού έπους, ακρογωνιαίος λίθος της σύγχρονης ρωσικής λογοτεχνίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου