Ελληνιστί: Η Χιονοστιβάδα
Οι ιστορίες καταστροφής με γοήτευαν από παιδί, όπως και πολλούς άλλους άνθρωπους. Σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί, οι απεικονίσεις συλλογικού ολέθρου σε μυθοπλαστικές αφηγήσεις πάντοτε φαίνεται να ασκούν μία νοσηρή γοητεία σε μία μεγάλη μερίδα των ανθρώπων, ίσως επειδή ξορκίζουν επιτυχώς τους μύχιους φόβους μας για τέτοιες καταστάσεις. Στην κατηγορία αυτή ανήκει και "Η Χιονοστιβάδα", εν μέρει δικαστικό δράμα και εν μέρει flashback αφήγηση που ξεδιπλώνει το χρονικό της πτώσης μιας καταστροφικής χιονοστιβάδας σε μια μικρή πόλη της Νέας Ζηλανδίας.
Η αγωνία για την έλευση του μοιραίου και αναπόφευκτου ολέθρου που θα ισοπεδώσει τη μικρή πόλη εντείνονται σταδιακά καθώς το flashback προχωράει και οδηγούμαστε στη στιγμή-μηδέν της καταστροφής. Η στιγμή που η χιονοστιβάδα πλήττει την πόλη, με την αφήγηση να ακολουθεί τους διαφορετικούς χαρακτήρες στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν (ή στους τραγικούς και συχνά μακάβριους θανάτους τους), καθώς και η προσπάθεια διάσωσης των επιζώντων που ακολουθεί είναι τα πιο δυνατά σημεία του βιβλίου, όπου ο αγώνας για ζωή και η φρίκη μπροστά στην άλογη, άνευ ορίων δύναμη της φύσης προκαλεί δέος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου