El Capitán Alatriste (1996) του Arturo Pérez-Reverte

Ελληνιστί: Ο Λοχαγός Αλατρίστε

Το εν λόγω έργο αποτελεί το πρώτο από μία σειρά ιστορικών μυθιστορημάτων που επικεντρώνονται στις περιπέτειες ενός Ισπανού ξιφομάχου, του Ντιέγκο Αλατρίστε. Ο αναγνώστης εισέρχεται στη Μαδρίτη του 17^ου αιώνα και παρακολουθεί την ιστορία του βετεράνου στρατιώτη των ταγμάτων της Φλάνδρας αναπνέοντας τις οσμές από το ψητό κρέας και το γλυκό κρασί που αναδύονται από τις ισπανικές ταβέρνες. Κάπου εκεί, ανάμεσα στη Βασιλική Αυλή και τα σκοτεινά σοκάκια συναντάμε τον ανδρείο ξιφομάχο μας και την παρέα του, οι οποίοι αναμειγνύονται σε μία σειρά από δολοπλοκίες. Ο λοχαγός Αλατρίστε είναι το πρώτο βιβλίο της εξαιρετικής σειράς των περιπετειών του λοχαγού Αλατρίστε, το οποίο έχει μεταφερθεί και στην κινηματογραφική οθόνη με τίτλο Alatriste από τον Ισπανό σκηνοθέτη Agustin Diaz Yanes.

Θεωρώ ότι ο Ρεβέρτε ακολουθεί τα χνάρια το Αλέξανδρου Δουμά, αλλά με μία διάθεση που χαρακτηρίζεται από μία πιο «ρεαλιστική» προσέγγιση του κόσμου και των γεγονότων που λαμβάνουν χώρα σε αυτόν. Θα μπορούσα να πω ότι το πιο «ωμό» γράψιμο του Ισπανού συγγραφέα ταιριάζει περισσότερο στους σύγχρονους αναγνώστες. Οι τρεις σωματοφύλακες του Δουμά και Ο λοχαγός Αλατρίστε του Ρεβέρτε χαρακτηρίζονται από πολλές ομοιότητες. Στο μυθιστόρημα του Δουμά ο αναγνώστης απολαμβάνει τις περιπέτειες τεσσάρων Γάλλων ξιφομάχων στη Γαλλία του 17^ου αιώνα και τα πολιτικά παιχνίδια της Αυλής. Στο βιβλίο του Ρεβέρτε ο πρωταγωνιστής και η παρέα του βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις στην ισπανική πρωτεύουσα την ίδια χρονική περίοδο περίπου. Δεν είναι τυχαίο ότι και στα δύο μυθιστορήματα εμφανίζεται διαδραματίζοντας βαρύνουσας σημασίας ρόλο ο Άγγλος Τζορτζ Βίλλιερς, ο Δούκας του Μπάκινγκχαμ (George Villiers, 1st Duke of Buckingham).

Κατά τη γνώμη μου, το δυνατό σημείο του παρόντος μυθιστορήματος είναι η ρεαλιστική και ακριβής περιγραφή των μαχών. Ο συγγραφέας καταφέρνει επιτυχώς να μεταφέρει στον αναγνώστη την ατμόσφαιρα εκείνης της διεφθαρμένης και σε παρακμή Ισπανίας, το άγχος που ένιωθε κάποιος περπατώντας στους σκοτεινούς δρομίσκους φοβούμενος ότι ένα χτύπημα από κρύο ατσάλι θα μπορούσε να του κλέψει την πνοή μέσα στη νύχτα.